آمـــدی در خـــواب من دیشــب چه کــاری داشــتے؟

ای عجـــب از این طـــرفهـا هم گـــــذاری داشــتے

راه را گــــم کرده بودی نیـــمه شب شـــــاید عزیز

یا کـه شـــــاید با دل تنگـــــم قــراری داشـــــتے

شــــانه های خوشـــتراشت تخـــته ســـنگ مرمری

با شُـــــلال گیســوانــت آبشــــــاری داشتــــــے

گلنراقـــــی بر لبت میخـــواند هِـــــی من را ببوس

از جــــوانی های حســـــرت یادگــــاری داشـــتے

شـــور شــیرینت درآورده دمــــار از هرچه سنــــگ

از سر فرهـــاد و تیشــــه، کوهســــاری داشـــتے

بند می آمــــد نفـــــس های مـــن از زیبــــایی ات

مــــاه بودی و پلــــنگ خـــوش شـــکاری داشـــتے

مهـــــربانی هـــــم بلد بودی عجـــــب نامهـــــربان

بعـــــد روزهــــا یادت افــــتاده که یاری داشـــتے

ســــر به زیر انداخــــتی و گفتی آهســته ســـــلام

لــــب فرو بســــتی نگاه شرمســـــاری داشــــتے

خواســـتم چیزی بگـــویم گریه بغضـــم را شکســـت

نه! نگفـــتم ماه ها چشـــــم انتـــــظاری داشــــتے

با نوازش میکشـــــیدی آه و میگـــــفتی ببخـــــش

سر به دوشــــم هق هق بی اختیـــــاری داشـــــتے

مســـت آغـــوشم دهانت بوی تنـــــد بوسه داشـــت

با چنین مســـتی ولی چشــــم خمــــاری داشــــتے

وقـــت رفتن بغـــض کردی خیره ماندی ســــوی من

شـــــاید از دیوانه ی خـــــود انتظـــاری داشــــتے

رفــــــتی و ناباورانـه مـــــن کــــــنار پنجـــــره

عطـــــر باران بود و بر شیشه بخـــــاری داشــــتی

صـــــبح بوی گـــــل تمام خانه را پر کـــــرده بود

کاش میشـــــد باز در خـــــوابم گذاری داشـــــتے

عشــــق یعنی بی گــــلایه لب فــــرو بستن،سکوت

دلخــــوش از اینکه شبی با او قـــــراری داشــــے

                 "شهراد میدری"

لطفا برای ثبت نظر خود و مشاهده نظرات به ادامه مطلب مراجعه فرمائید